Rozpoznanie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego jest jedną z diagnoz, której obraz w przestrzeni publicznej jest mocno stereotypowy i pozostaje związany z obawami przed zarazkami i zakażeniem, któremu zapobiegać ma nadmiarowa higiena, unikanie i kompulsyjne mycie rąk. Czy w rzeczywistości pacjenci odwiedzający gabinety psychiatryczne i psychoterapeutyczne nie prezentują innego obrazu tego zaburzenia? Praktyka pokazuje, że spektrum objawów jest niezwykle szerokie, a ich dogłębne rozumienie pozwala na adekwatną diagnozę i zastosowanie skutecznych oddziaływań terapeutycznych, redukujących realne cierpienie pacjenta. Celem niniejszego doniesienia jest ukazanie zastosowania terapii poznawczo-behawioralnej w leczeniu pacjentki z diagnozą zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego związanego z orientacją seksualną. Jako metodę przyjęto opis oraz konceptualizację przypadku 36-letniej pacjentki. Zaprezentowano proces psychoterapii opartej na ekspozycji z powstrzymaniem reakcji. Opisano zastosowane techniki terapeutyczne oraz uzyskane dzięki nim efekty. Pomimo że konieczne są dalsze badania z udziałem wskazanej grupy pacjentów, warto zwrócić uwagę na możliwości i szanse, jakie daje zastosowanie metody, mającej gruntownie potwierdzoną skuteczność w leczeniu innych odmian zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego.