Cel pracy:
Celem artykułu jest prezentacja badań dotyczących związku retrospektywnie ocenianych postaw rodzicielskich z występowaniem zaburzeń psychicznych u studentów oraz zbadanie które postawy ojców i matek są istotne w przypadku występowania zaburzeń psychicznych.

Metoda:
W badaniu wzięło udział 387 studentów różnych kierunków studiów, którzy wypełnili Kwestionariusz Retrospektywnej Oceny Postaw Rodziców (KPR-Roc) oraz Kwestionariusz Objawowy Oparty o Ustrukturalizowany Wywiad Kliniczny Do Badania Zaburzeń z Osi I DSM-IV-TR SCID-I (zgodny z DSM-5)

Wyniki:
Mężczyźni spostrzegają postawy rodzicielskie swoich ojców jako oddziałujące na nich w większym stopniu niż postawy matek. Biorąc pod uwagę związek z wystąpieniem zaburzeń psychicznych, istotne są następujące postawy ojców: niskie nasilenie postawy akceptacji i autonomii, niskie lub wysokie nasilenie postawy wymagającej oraz wysokie niekonsekwencji. Kobiety oceniają postawy ojców jak i matek jako istotne dla pojawienia się u nich zaburzeń psychicznych.

Wnioski:
Spostrzeganie postaw rodzicielskich przez młodych dorosłych jest predyktywne dla występowania u nich zaburzeń psychicznych. Diagnoza relacji z rodzicami wydaje się być istotna przy podejmowaniu leczenia zaburzeń psychicznych w formie psychoterapii, zwłaszcza terapii rodzinnej.