Cel pracy:
W odpowiedzi na upływ lat, starzenie się, różne zdarzenia życiowe i zmiany zachodzące w otaczającym świecie zachodzą w nas terapeutach zmiany wpływające na sposób interakcji z pacjentem w nie mniejszym stopniu niż wykształcenie i doświadczenie zawodowe, cechy osobowości, a przede wszystkim radzenie sobie z przeciwprzeniesieniem. Autorki zastanawiają się jak fazy cyklu życia rodziny terapeuty wpływają na przebieg procesu psychoterapeutycznego w szczególności aspekty przeniesienia i przeciwprzeniesienia, dobór pacjentów. Równolegle do faz cyklu życia wprowadzają fazy wiążące się z procesem terapii i terapeutą głownie w kontekście jego narcyzmu. Fazę małżeństwa i rodziny z małymi dziećmi nazwano fazą"między narcyzmem a niepokojem", fazę rodziny ze starszymi dziećmi i fazę adolescencji fazą "między narcyzmem a spokojem" .Ostatnie fazy cyklu życia:pustego gniazda i zakończenie życia to faza "między narcyzmem a żałobą. Autorki są ni świadome zarówno arbitralności podziału i faktu przyjęcia za klucz narcyzmu terapeuty.

Metoda:
nie dotyczy

Wyniki:
nie dotyczy

Wnioski:
W artykule starałyśmy się pokazać w jaki sposób psychologiczne zmiany w terapeucie w trakcie przechodzenia przez fazy cyklu życia, wydarzenia losowe i zmiany społeczno-kulturowe wpływają na interakcje pacjent-terapeuta a więc na proces psychoterapii. Ponieważ autorki są kobietami w różnych fazach cyklu życia, został on przedstawiony z perspektywy kobiecej, z dużym naciskiem na wpływ macierzyństwa w kolejnych fazach, a w konsekwencji mniejszym naciskiem na realizację celów życiowych związanych z pracą i jej wpływem na proces przechodzenia przez cykl życia, bardziej typowy dla mężczyzn.