Widmo zespołu Aspergera w psychoterapii rodzic- niemowlę. Opis przypadku.
Więcej
Ukryj
1
Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii
Data nadesłania: 13-07-2024
Data akceptacji: 09-08-2024
Data publikacji: 20-11-2024
Psychoter 2024;209(2):55-66
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Psychoanalityczna psychoterapia rodzic–niemowlę (Parent–Infant Psychotherapy PIP) jest w Polsce oferowana od niedawna. Jej podstawę stanowią teorie psychoanalityczne, wzbogacone o dane ze współczesnych badań naukowych. Artykuł stanowi psychodynamiczną konceptualizację procesu psychoterapii PIP. Istotną rolę odgrywają w niej hipotezy terapeutki dotyczące świadomych i nieświadomych elementów składowych relacji między rodzicami i niemowlęciem oraz występujących w niej problemów. Na ich podstawie formułowane są cele terapeutyczne oraz dobierane metody, jakimi można się posłużyć w ramach interwencji terapeutycznej. Hipotezy terapeutyczne obejmują przeciwprzeniesienie, obserwacje i interpretacje terapeutki. W artykule opisano proces psychoterapii PIP niemowlęcia i jego rodziców, która objęła 40 sesji. Rozpoczęła się, gdy dziecko miało 5 tygodni, a zakończyła się, gdy miało 17 miesięcy. Od początku ważny temat stanowiła kwestia diagnozy zespołu Aspergera. Odgrywała ona już istotną rolę w jego życiu w momencie rozpoczęcia terapii, choć zdaniem rodziców mogła zostać postawiona dziecku w przyszłości. Niniejsza praca opisuje, co stało się z widmem zespołu Aspergera w opisanej wyżej rodzinie w trakcie procesu terapii PIP.