Terapia schematów stworzona przez Jeffreya Younga i współpracowników jest stosunkowo nowym integracyjnym podejściem w psychoterapii. Choć wyrasta bezpośrednio z koncepcji poznawczej, łączy w sobie również elementy teorii przywiązania Bowlby’ego, analizy transakcyjnej Berne’a, teorii relacji z obiektem, Gestalt oraz terapii skoncentrowanych na osobie. W zaproponowanym przez Younga i współpracowników modelu kluczowym pojęciem są wczesne nieadaptacyjne schematy, rozumiane jako ogólne, wszechogarniające motywy lub wzorce składające się ze wspomnień, emocji, przekonań oraz doznań cielesnych. Początkowo opisany model schematów okazał się mieć pewne ograniczenia w pracy klinicznej z pacjentami o poważnych zaburzeniach osobowości. Young zaproponował Model Trybów Schematów jako bardziej efektywną i możliwą do zastosowania alternatywę w leczeniu tych zaburzeń. Po rozwoju modelu trybów dla osobowości borderline i narcystycznej, opracowano także modele dla innych zaburzeń osobowości. Celem artykułu jest przedstawienie trybów schematów oraz wypracowanych modeli trybów dla osób z zaburzeniami osobowości. Zaprezentowano modele trybów dla zaburzeń osobowości z klastra B (z pogranicza/borderline, narcystycznego, histrionicznego, antyspołecznego) oraz zaburzeń osobowości z klastra C (unikającego, zależnego, obsesyjno-kompulsyjnego).