ARTICLE
Terapeuta, pacjentka i milczenie. Zjawisko milczenia z perspektywy psychoanalitycznej
Więcej
Ukryj
1
Oddział Dzienny Leczenia Zaburzeń Nerwicowych i Zaburzeń Behawioralnych Zakładu Psychoterapii
Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
Data nadesłania: 07-06-2017
Data ostatniej rewizji: 14-09-2017
Data akceptacji: 20-10-2017
Data publikacji: 24-01-2018
Autor do korespondencji
Janusz Galli
Oddział Dzienny Leczenia Zaburzeń Nerwicowych i Zaburzeń Behawioralnych Zakładu Psychoterapii
Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, jozefa sarego 3/13, 31-055 kraków, Polska
Psychoter 2017;183(4):17-28
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Zjawisko milczenia w trakcie sesji terapeutycznej jest częstym fenomenem obserwowanym przez psychoterapeutów.
Przyczyny milczenia mogą być umiejscowione w różnych żródłach. Teoria psychoanalityczna stara się je opisać, oraz wyjaśnić.
Różne nurty psychoanalityczne proponują zróżnicowane koncepcje powstawania ciszy na sesjach psychoterapeutycznych.
W artykule przytaczane są poglądy takich szkół jak klasyczna freudowskiej psychoanaliza, psychologia ego, szkoła kleinowska,
psychologia self, oraz szkoła bionowska. Szczególnie poglądy wywodzące się ze szkoły bionowskiej, zdaniem autora umożliwiają
jasne i czytelne odczytanie przekazu zawartego w milczeniu pacjenta na sesji. Autor przedstawianą pracę ilustruje prezentacją kliniczną
przypadku pracy z pacjentką milczącą na sesji terapeutycznej.