Cel pracy:
Poznawczo – behawioralny model zmartwień wskazuje na istnienie meta - przekonań, które pełnią pośredniczącą rolę w podtrzymywaniu objawów lękowych. Pacjenci przypisują zamartwianiu się dwojakie właściwości. Z jednej strony obawy uznawane są za czynnik chroniący, przygotowujący do radzenia sobie z rozmaitymi, przyszłymi problemami. Z drugiej, zamartwianie się postrzegane jest jako zagrożenie dla integralności zdrowia somatycznego i psychicznego. Znaczenie, jakie pacjenci przypisują swoim myślom o lękowym charakterze determinuje nie tylko sferę emocjonalną czy podejmowane strategie behawioralne, ale także wpływa na dalszą aktywność poznawczą podmiotu. Celem niniejszego artykułu jest opisanie użytecznego podejścia terapeutycznego w pracy z pacjentem z diagnozą uogólnionego zaburzenia lękowego, która wspomaga poprawę w zakresie zgłaszanych objawów.

Metoda:
37 -letni pacjent, mieszkaniec dużego miasta, z rozpoznaniem uogólnionego zaburzenia lękowego, od kilku lat leczony psychiatrycznie lekami z grupy SSRI bez znaczącego efektu. Przewlekły przebieg choroby, współistnienie chorób somatycznych, niewielka ilość zasobów psychospołecznych doprowadziły do znacznego pogorszenia funkcjonowania mężczyzny na wielu płaszczyznach aktywności życiowej. Na podstawie wywiadu stworzono konceptualizację poznawczą przypadku pacjenta. Zastosowano interwencje psychoterapeutyczne z protokołu pracy nad meta - zamartwianiem się.

Wyniki:
Przeprowadzone interwencje psychoterapeutyczne przyniosły poprawę w zakresie relacjonowanych objawów lękowych. Polepszeniu uległo funkcjonowanie pacjenta na polu zawodowym.

Wnioski:
Trening metapoznawczy może być użyteczną metodą w pracy z pacjentami z rozpoznaniem uogólnionego zaburzenia lękowego.