Relacja terapeutyczna ma ogromne znaczenie w terapii długoterminowej. Niektórzy autorzy zaznaczają, iż jest najważniejszym czynnikiem leczącym. Jakie są jej wyznaczniki? Jakie wskaźniki decydują o tym, że jest nawiązana? Jakie jest znaczenie nawiązania relacji terapeutycznej z pacjentem z BPD? Czy nawiązanie relacji terapeutycznej opartej na zaufaniu z pacjentem z BPD, jest warunkiem terapii, czy jej znaczącym etapem i sukcesem? Jakie są trudności i ograniczenia w budowaniu relacji terapeutycznej z tymi pacjentami? Jakie są doświadczenia terapeutów w zakresie różnych aspektów relacji terapeutycznej z tym typem pacjentów? Jakie reakcje psychoterapeuty wspomagają nawiązanie dobrej relacji, a jakie ją utrudniają? W niniejszym artykule poszukiwane będą odpowiedzi na te pytania na podstawie przeglądu literatury i współczesnych badań oraz doświadczeń psychoterapeutów. Omówione zostaną czynniki znajdujące się po stronie pacjenta z BPD, które mogą ułatwiać mu nawiązanie relacji terapeutycznej, oraz czynniki, które przebieg tego procesu utrudniają. Przeanalizowane zostaną również korzyści, które może uzyskać pacjent z BPD, z zaburzonymi relacjami interpersonalnymi z zawiązanej bezpiecznej relacji terapeutycznej.