Cel badań. Internet stanowi naturalne środowisko dla wielu ludzi. Doświadczane trudności (niepowodzenia w życiu osobistym, kryzysy, dyskomfort emocjonalny) są wpisywane w pierwszej kolejności w wyszukiwarkę. Poszukiwanie wyjaśnienia często prowadzi do stron oferujących internetową psychoterapię. E-psychoterapia jest mało pracochłonnym oraz szybkim sposobem na uzyskanie pomocy terapeutycznej. Za główny cel postawiliśmy sobie przyjrzenie się problematyce etycznej wyżej wymienionej formie świadczenia psychoterapii. Czy mimo wielu zalet (m.in. wygoda, łatwość dostępu do specjalistów, szybkość wyszukiwania) taki sposób pracy pozwala na etyczne postępowanie wobec pacjenta, a jednocześnie czy pozwala korzystać w pełny sposób z psychoterapii? Metoda. Przy pomocy elektronicznych baz Web of Science, PubMed, Medline Complete, Scopus, ProQuest Dissertations & Theses A&I przeszukano literaturę polską oraz zagraniczną z lat 2000-2016. Wyniki. Uzyskane wyniki to baza 671 artykułów, których streszczenia przeszukano pod kątem trafności. Kryteria włączenia objęły recenzje, artykuły naukowe oraz opinie kliniczne zawierające treści dotyczące etyki w terapii on-line. Ostatecznie wybrano 31 prac. Wnioski. Istotne jest przeprowadzanie obowiązkowych szkoleń dla e-terapeutów, wprowadzenie certyfikatu na potwierdzenie zdobytych kwalifikacji, jak również stworzenie ogólnodostępnej bazy zawierającej ich dane osobowe. Brak środków bezpieczeństwa e-terapii stwarza zagrożenia dla danych osobowych pacjentów, co w efekcie może spowodować więcej problemów niż korzyści.