Cel:
Inspiracją do napisania artykułu była rozmowa autorki z mężczyzną, który określa siebie jako osobę homoseksualną. Równocześnie istotną dla niego wartością jest relacja z Bogiem, rozumiana zgodnie z doktryną wyznawanej przez niego wiary. Po wysłuchaniu opowieści o życiu badanego, autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie, jaka perspektywa teoretyczna pomoże zbliżyć się do rozumienia jego doświadczenia, szanując różne jego aspekty.

Metoda:
Autorka dokonuje hermeneutycznej refleksji nad treścią usłyszanej historii oraz pracami autorstwa V.E. Frankla.

Wyniki:
Dochodzi do wniosku, że logoteoria może w wystarczającym stopniu spełnić oczekiwania dotyczące pomocy w rozumieniu doświadczenia badanego. Perspektywa ta ukazuje wyjątkowy i indywidualny charakter jego doświadczenia. W różnych okresach życia doświadczał on napięcia pomiędzy przeżywaniem swojej wiary a pragnieniami związanymi ze swoją homoseksualnością. W kontekście logoteorii można rozpatrywać to napięcie jako przestrzeń poszukiwania osobistego sensu.

Wnioski:
Logoteoria odnosząc się do różnych obszarów egzystencji człowieka, podkreśla wagę poszukiwania przez niego sensu. Proces ten jest nieodłącznie związany z pewnego rodzaju napięciem, czyli noodynamiką. Perspektywa logoteorii wiąże się z postawą szacunku wobec doświadczenia odnoszącego się do sfery duchowej, chroniąc przed pułapką redukcjonizmu ontologicznego.