Cel pracy:
Celem pracy była próba oceny, na ile chroniczne zmęczenie o niewyjaśnionej etiologii, obserwowane u młodych kobiet, wiąże się z perfekcjonizmem oraz wczesnymi nieadaptacyjnymi schematami Younga. Umożliwiłoby to postawienie hipotezy do praktyki terapeutycznej, czy terapia skoncentrowana na schematach oraz perfekcjonizmie może potencjalnie skutkować redukcją zmęczenia.

Metoda:
Przebadano 156 kobiet (19-24 lata) nie posiadających rodziny, zdrowych somatycznie i bez zaburzeń psychicznych. Do pomiaru użyto kwestionariuszy: 1) schematów YSQ-S3, 2) badania poczucia zmęczenia oraz 3) perfekcjonizmu adaptacyjnego i dezadaptacyjnego

Wyniki:
Badane kobiety charakteryzuje relatywnie wysoki poziom zmęczenia. Zaobserwowano silne korelacje zmęczenia z perfekcjonizmem dezadaptacyjnym oraz ze schematami, zwłaszcza z obszaru odrzucenia/odłączenia oraz niewystarczającej autonomii. Zauważono również, że kobiety o typie perfekcjonizmu nieadaptacyjnego cechują się istotnie wyższym nasileniem wszystkich schematów oraz wymiarów zmęczenia. Perfekcjonizm adaptacyjny nie wykazuje silnych związków z żadną z tych zmiennych.

Wnioski:
Badania te dają pierwsze podstawy do wnioskowania, iż przyczyną chronicznego zmęczenia może być próba radzenia sobie z negatywnymi przekonaniami o sobie i percepcją braku skuteczności tych prób. Może to stanowić wskazówkę terapeutyczną do pracy z pacjentami zgłaszającymi taki problem.