Artykuł prezentuje problematykę funkcjonowania psychicznego osób z zaburzeniami odżywiania w czasie pandemii COVID-19, odnosząc się do wybranych badań zagranicznych, w których badacze poszukują danych na temat czynników ryzyka zaburzeń odżywiania w okresie pandemii. COVID-19 szybko rozprzestrzenił się na świecie, wymuszając na ludności podjęcie natychmiastowych działań i zmianę stylu życia. W życiu społecznym zaszły diametralne zmiany, na które społeczeństwo nie było gotowe. Izolacja i konieczność zachowania dystansu społecznego ograniczyły dostęp do opieki zdrowotnej, co miało znaczący wpływ na funkcjonowanie psychiczne osób z zaburzeniami psychicznymi, w tym osób z zaburzeniami odżywiania. Na świecie podejmuje się liczne badania celem określenia tego wpływu, a dotychczasowe wyniki wskazują na pogorszenie funkcjonowania osób z zaburzeniami odżywiania. Terapeuci i klinicyści poszukują możliwości wdrożenia modyfikacji w programie leczenia, by jak najlepiej dostosować go do obostrzeń, ale też potrzeb i celów pacjenta. W okresie lockdownu zalecano korzystanie ze zdalnej formy spotkań, jednak nie każdy pacjent i terapeuta/lekarz był w stanie się w niej odnaleźć, w wyniku czego część pacjentów pozostała bez specjalistycznej opieki. Skutkiem był wzrost ryzyka całkowitej rezygnacji z leczenia lub jego nieregularność, a w efekcie pogorszenie funkcjonowania psychicznego pacjentów.