Cel pracy:
Uchwycenie specyfiki prowadzonej przez autorki długoterminowej grupy terapeutycznej dla studentów po kryzysach psychotycznych.Została ona ujęta w świetle emocji towarzyszących terapeutkom podczas procesu grupowego, ich spostrzeżeń i refleksji na temat celów, motywacji, korzyści i trudności wynikających z uczestnictwa w grupie zarówno dla terapeutów. jak i pacjentów. Artykuł zawiera refleksję nad znaczeniem ściśle określonego początku i końca procesu grupowego. Omawiana jest rola i znaczenie rozstawania się z grupą, a także charakterystyczne dla tej grupy pacjentów problemy, uczucia i refleksje. Doświadczenie bycia częścią tego specyficznego procesu grupowego zostanie rozpatrzone na tle szerszego kontekstu terapeutycznego jakim jest środowiskowy system i program leczenia dla osób z diagnozą psychoz z grupy schizofrenii w Krakowie.

Metoda:
Obserwacja uczestnicząca

Wyniki:
Zaobserwowano charakterystyczne dla procesy grupowego fazy grupy, a także specyficzne mechanizmy dla psychoterapii schizofrenii

Wnioski:
Grupa terapeutyczna osiągnęła większość założonych celów, jednak jej charakter był specyficzny dla problematyki schizofrenii, odczucia terapeutów były równoległe z procesem grupowym, konieczna jest superwizja