Cel pracy:
Celem była ocena czy podjęta interwencja profilaktyczna może przyczynić się do zmniejszenia natężenia objawów depresyjnych, oraz czy mogą zwiększyć się obszary zadowolenia.

Metoda:
Metody: W badaniach wykorzystano następujące narzędzia badawcze: Test Dwóch Pytań (TDP) służący do wstępnego diagnozowania depresji i jej natężenia, Skala Depresji HS-20 oraz Skala Becka do badania poziomu depresji, Kwestionariusz Oceny Obszarów Zadowolenia (KOOZ), służący m.in. do badania obszarów zadowolenia, Kwestionariusz Oceny Porady Profilaktycznej przez uczestnika (KPP-U), Ankieta demograficzna.

Wyniki:
Wyniki: Wyniki badań pokazały m.in., że w skali TDP, a także w Skali HS-20 oraz w skali Becka uczestnicy konsultacji uzyskali stosunkowo wysokie wyniki co może sugerować występowanie podwyższonego poziomu depresji u osób zgłaszających się na konsultację. Analizując osoby, które wzięły udział w drugiej konsultacji obserwuje się istotnie statystycznie niższy poziom depresji w stosunku do poziomu depresji jaki u nich wystąpił w trakcie pierwszej konsultacji. Obserwuje się także, że obszary zadowolenia zwiększyły się w 7 przypadkach.

Wnioski:
Wnioski: Można zauważyć, że w drugim badaniu po miesiącu obserwuje się u osób, które przyszły i skorzystały z konsultacji profilaktycznej korzystne zmiany. Wyniki te nie potwierdzają przyczynowej roli samej konsultacji profilaktycznej, ukazują jednak prawdopodobieństwo wystąpienia korzystnych zmian nastroju oraz wzrost niektórych obszarów zadowolenia u osób, które angażują się w uczestnictwo w programie profilaktycznym.