Cel:
Badanie miało na celu przedstawienie obrazu ciała i samooceny osób chorych onko-hematologicznie. Postawiono pytanie czy obraz ciała i samoocena osób chorych różni się istotnie od obrazu ciała zdrowych oraz czy istnieje korelacja pomiędzy obrazem ciała osób chorych a odczuwanymi emocjami?

Metoda:
W badaniu zastosowano wywiad strukturalizowany, Kwestionariusz Zaangażowania wobec ciała, Skalę Samooceny Rosenberga, Test Samooceny Fitts`a i Kwestionariusz samopoczucia. W badaniu wzięło udział 60 osób w wieku 19-55 lat. Połowę z nich stanowiły osoby będące pacjentami oddziałów hematologicznych, grupą kontrolną były osoby zdrowe.

Wyniki:
Stwierdzono wyższy poziom troski i dbałości o ciało u osób z grupy badanej, zaobserwowano również uboższy obraz ciała. Potwierdzono korelacje pomiędzy obrazem ciała a samooceną osób chorych poddanych chemioterapii. Stwierdzono zależność pomiędzy pozytywnym stosunkiem wobec własnego ciała a spadkiem napięcia i niepokoju. Przygnębienie wiązało się ze zmianą stosunku wobec własnego ciała. Osoby w grupie badanej, które miały wyższą samoocenę bardziej lubiły swoje ciała. Większa waga przywiązywana do ciała narażała na przeżywanie negatywnych nastrojów, emocji. Wszystkie wykryte związki spełniają poziom istotności p<0,05.

Wnioski:
Można przypuszczać, iż osoby chore poddane chemioterapii bardziej troszczą się i dbają o swoje ciała, ze względu na duże ryzyko powikłań i konieczne zwrócenie uwagi na higienę w tym czasie. Zmiany, które powoduje intensywne leczenie cytostatykami mogą stać się jedną z przyczyn powstawania wielu negatywnych emocji i nastrojów. Negatywne emocje przeżywane podczas leczenia chemioterapeutycznego mogą powodować zubożenia obrazu ciała i zmieniać nastawienie wobec swojego Ja fizycznego. Osoby chore onko-hematologicznie o wyższej samoocenie bardziej lubią swoje ciała.