Praca prezentuje sylwetkę, życiorys i dorobek Jaya Haleya (1923 - 2007). Haley był jednym z pionierów terapii rodzin. Przez wiele lat współpracował w zespołach z innymi wybitnymi osobowościami, które kształtowały współczesną psychoterapię: M. H. Ericksonem, N. Ackermanem, G. Batesonem, V. Satir, S. Minuchinem i P. Watzlawickiem. Był założycielem pierwszego czasopisma poświęconego terapii rodzin - „Family Process”. Kierował i współtworzył wiodące instytucje prowadzące terapię rodzin; Mental Research Institute (M.R.I) w Palo Alto w Kalifornii oraz Child Guidance Clinic, University of Pensylvania w Filadelfii oraz Family Therapy Institute of Washington D.C. Haley był jedną z osób, które sformułowały podstawowe idee terapii strategicznej; planowanie terapii, orientację w kierunku znajdywania rozwiązań, podejście krótkoterminowe. Zajmował się nieświadomymi procesami zachodzącymi w rodzinach i ich wpływem na funkcjonalne bądź dysfunkcyjne funkcjonowanie systemów. Wprowadził do terapeutycznej praktyki użyteczne pojęcia; cykl życia rodziny, perwersyjny trójkąt, paradoks i podwójne związanie. Zwłaszcza to ostatnie pozwala zrozumieć wieloletnie uwikłania komunikacyjne w rodzinach. Podwójne związanie to dylemat w komunikacji, gdy jednocześnie podaje się sprzeczne, będące we wzajemnym konflikcie, przekazy. Sprzeczność tych przekazów może być formułowana w specyficznych słowach lub budowana przez wyrazistą niespójność werbalnego i niewerbalnego komunikatu. Kreowane i odbierane na nieświadomym poziomie sprzeczne komunikaty skutkują stworzeniem równie trwałej (wieloletniej), co niesatysfakcjonującej relacji w rodzinie. Haley sformułował również fundamentalne zalecenia dla terapeutów prowadzących terapię rodzin; konieczność pracy w dobrze komunikującym się zespole lub stały dostęp do grupowej superwizji oraz konieczność planowania i przewidywania systemowych skutków własnej aktywności.