W czasie intensywnego rozwoju telemedycyny, czyli medycyny na odległość, konieczna jest ponowna refleksja nad znaczeniem relacji pomiędzy lekarzem a pacjentem. Relacja ta stanowi podstawę efektywnego kontaktu terapeutycznego, a jakość komunikacji odgrywa znaczącą rolę na każdym etapie procesu leczenia. Współpraca między lekarzem a pacjentem to oparta o wzajemne zaufanie interakcja, w której dochodzi do zaangażowania obu stron bez względu na różne uwarunkowania, np. osobowościowe czy związane z doświadczeniami życiowymi. Pojawia się pytanie, jak lekarz, który jest odpowiedzialny za relację z pacjentem ma zapewnić warunki do budowania relacji zaufania z nim, szczególnie w obszarze pomocy psychiatrycznej, jeśli ogranicza go czas wizyty lub niemożność nawiązania bezpośredniego kontaktu. Jedną z odpowiedzi może stanowić udział w grupie Balinta, której założenia i cele przedstawiamy w artykule, akcentując jednocześnie znaczenie jej działania dla budowania relacji pomiędzy lekarzem a pacjentem. Uczestnicy grup Balinta wywodzą się z różnych szkół lub nurtów terapeutycznych, ale bez względu na to ich udział w grupie polega na nabywaniu umiejętności rozumienia pacjentów i porozumiewania się z nimi. Korzystanie z takich grup przynosi wiele korzyści dla relacji lekarz–pacjent, ponieważ zapewnia leczącemu poszerzenie doświadczenia zawodowego, uczy koncentracji na problemie pacjenta, a także jest czynnikiem zapobiegającym wypalaniu się zawodowemu.