O czym traktuje sztuka Szekspira Poskromienie złośnicy? Czy jest tylko prostą do odczytania komedią? Co mówi współczesnym czytelnikom, widzom? Artykuł przedstawia refleksje formułowane z perspektywy psychoterapeutki wrażliwej na kwestie wnoszone przez nurt feministyczny i studia genderowe. Autorka dzieli się swoim odczytaniem tekstu, zwracając uwagę na definiowanie pozycji kobiety i mężczyzny w kulturze patriarchalnej, wynikające z niej relacje władzy w relacjach intymnych, w rodzinie, w społeczeństwie, na trudności w osiąganiu autonomii przez kobiety. Zatrzymuje się nad znaczeniem języka, narracji w definiowaniu tożsamości, w definiowaniu relacji, także tych przemocowych. Komentuje uwięzienie w stereotypowych opisach płci, które wydaje się znajdować odzwierciedlenie także w sposobie klasyfikowania i przeżywania emocjonalności kobiet i mężczyzn przez psychoterapeutów, psychiatrów i psychologów. Wreszcie rozważa możliwe hipotezy dotyczące dynamiki relacji w rodzinie głównych bohaterów sztuki Szekspira. Podjęte wątki dotykają kwestii kluczowych na każdym poziomie: indywidualnym, relacyjnym i społecznym, co czyni ją wciąż aktualną.